از دنیا خسته شده ام!

آمار مطالب

کل مطالب : 1892
کل نظرات : 71

آمار کاربران

افراد آنلاین : 1
تعداد اعضا : 1

کاربران آنلاین


آمار بازدید

بازدید امروز : 240
باردید دیروز : 184
بازدید هفته : 555
بازدید ماه : 3575
بازدید سال : 193983
بازدید کلی : 518681
تبلیغات
<-Text2->
نویسنده : سید محمد سیداصیل
تاریخ : یک شنبه 3 آذر 1392
نظرات

بعضی مواقع است انسان به این نتیجه می رسد که واقعا دنیای مذموم شده ناپسند است و از صمیم قلب می خواهد که از آن دل کنده و زندگی الهی داشته باشد؛ اما راهکار آن و اینکه چگونه این امر را به واقع محقق کند، نمی داند. در این مجال برآنیم که در این زمینه با هم مروری داشته باشیم به میان راه های رسیدن به این مقصود.

 

۱ شناخت خدا

 

۲ منشأ محبت به دنیا غفلت از خداست. قرآن مجید می فرماید: «ما جعل الله لرجل من قلبین فی جوفه؛(۱) خداوند دو قلب درون هر فردی قرار نداده است». یعنی محبت به دنیا با محبت به خدا جمع نمی شود. بنابراین، راه دل کندن از دنیا پیوستن به معشوق واقعی(خدا)است.

 

آن کس که تو را شناخت، جان را چه کند

 

فرزند و عیال و خانمان را چه کند

 

۳ توجه به ناپایداری دنیا

 

۴ قرآن مجید با بیان بی اعتباری و فنای دنیا، پیروانش را از دام وابستگی به دنیا برحذر داشته و دنیا را بازیچه و بیهوده معرفی کرده است.(۲)

 

بر این اساس امام علی(علیه السلام)می فرماید: در عزت و ارجمندی دنیا رغبت نکنید. فخر دنیا بریده شدنی و آرایش و نعمتش تمام شدنی است.(۳)

 

۳ شناخت آثار محبت به دنیا

 

اگر کسی بداند دلبستگی به دنیا چه آثار و نتایج زیان باری دارد، از آن فاصله خواهد گرفت. در این جا به بعضی از آن آثار می پردازیم:

 

الف منشأ گناهان:در روایات از محبت به دنیا به عنوان ام الفساد یاد شده است. امام صادق(علیه السلام) می فرماید: «رأس کلّ خطیئه حب الدنیا؛(۴) محبت به دنیا سرچشمه همه گناهان است».(۵)

 

ب سخت مردن:هر اندازه علاقه و محبت به زندگی دنیا بیشتر باشد، جدایی از آن سخت تر خواهد بود، چنان که امام علی(علیه السلام) می فرماید: «من کانت الدنیا همّته اشتدّت حسرته عند فراقها؛(۶) کسی که هم و غم او دنیا باشد، حسرتش در موقع جدا شدن از دنیا بیش تر خواهد بود».

 

ج اندوه بی حد:امام صادق(علیه السلام) می فرماید: «هر که دل به دنیا بندد، به سه خصلت دل بسته است: اندوهی که پایان ندارد و آرزویی که به چنگ نیاید و امیدی که بدان نرسد».(۷)

 

د حرص شدید:امام صادق(علیه السلام) می فرماید: «خداوند دری از دنیا بر بنده نگشاید جز این که مانند آن دری از حرص بر او بگشاید».(۸)

 

۴ نیایش و مناجات

 

یکی از عواملی که انسان را به رهایی از تعلقات مادی کمک می کند، انس با خدا از طریق نیایش است. هر چه رابطه با خدا بیشتر باشد، بریدگی از دنیا و تعلقات مادی نیز بیشتر خواهد بود. در دعاها این انقطاع دیده می شود، به ویژه در دعای پر محتوای شعبانیه که همه امامان آن را زمزمه می کرده اند. در آن جا امامان می فرمایند: «الهی هب لی کمال الانقطاع الیک؛ خدایا انتهای انقطاع را به من ارزانی دارد».

 

۵ معاشرت با اهل دل

 

از آن جا که گرایش و صفات اخلاقی دوست و همنشین اثر مستقیم در آدمی دارد، معاشرت با افرادی که توجه به آخرت دارند، انسان را از وابستگی به دنیا رهایی می بخشد. این نکته در روایات آمده است: «حواریون به عیسی گفتند: با چه کسی معاشرت کنیم؟ فرمود: با کسی که دیدنش شما را به یاد خدا بیندازد و علمش آگاهی شما را بیشتر کند و شما را نسبت به آخرت ترغیب نماید».(۹)

 

۶ شناخت دنیا

 

یکی از راه های دل کندن از تعلقات مادی شناخت دنیاست که از راه هایی حاصل می شود. نخستین منبع شناخت دنیا، دین است؛ زیرا هیچ کس بهتر از خداوند دنیا را نمی شناسد. یکی از اهداف بعثت انبیا نیز شناساندن حقیقت دنیا بوده است: «او خدایی است که دنیا را مسکن آفریدگان برگزید و پیامبرانش را به راهنمایی جن و انس فرستاد تا دنیا را آن گونه که هست، بشناسانند و از زیان هایش برحذر دارند و با مطرح کردن مَثَل ها عیوب دنیاپرستی را نشان دهند».(۱۰)منبع دیگر شناخت دنیا، خود دنیاست. خود را در گردش درس آموز خویش برای ما وصف می کند، اما ماییم که فریفته می شویم. دنیا در سخنان حضرت علی(علیه السلام)، معرفی خوب برای خویش است؛ زیرا اولاً، راست می گوید: «دنیا خانه ای راستگو است برای کسی که آن را تصدیق کند».(۱۱)دوم: در معرفی خود هرگز انسان را فریب نمی دهد:چه هنگام تو را فریب داد؟! آیا با گورهای پدرانت که پوسیده اند، تو را فریب داد یا با آرامگاه های مادرانت که در زیر خاک آرمیده اند؟! دنیا با سرنوشت آنان حال تو را مجسم کرده و با گورهایشان گور تو را به نمایش گذاشته است.(۱۲)اما اگر دنیا هرگز انسان را فریب نمی دهد، پس چرا در سخنان حضرت به فریبکاری و نیرنگ بازی شهره است(۱۳) و چرا بارها بشر را از فریب دنیا برحذر داشته ؟(۱۴) چگونه است که دنیا فریب نمی دهد، اما باید از فریبش بر حذر ماند؟ این بدان دلیل است که حضرت، مجرم راستین را در فریب انسان می داند، نه دنیا.حضرت علی(علیه السلام) می فرماید: «راست می گویم؛ دنیا نیست که تو را فریفته است، بلکه تویی که فریفته دنیا شده ای؛ چرا که دنیا پندها را بی پرده با تو گفته و دور از هر تبعیضی از حقایق آگاهت کرده است. بی گمان دنیا با این همه هشدارهای پی در پی از فرود آمدن بلا در تن و کاستن نیرویت صادق تر و وفادارتر از آن است که دروغت بگوید یا فریبت دهد. چه بسیار پندهایی از دنیا را که متهم کردی و خبرهای راستی را که دروغ انگاشتی».(۱۵)سوم: در معرفی خود دلسوز است و می خواهد انسان را از تباهی نجات دهد:اگر در خانه های فروپاشیده و ویرانه های خلوت و خاموش به شناخت دنیا برخیزی، با یادآوری های زیبا و پندهای رسایش، او را دوستی دلسوز و یاری مهربان می یابی که تباهی تو را دریغ می دارد.

منبع:www.aftabir.com


تعداد بازدید از این مطلب: 496
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0


مطالب مرتبط با این پست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه:








********به وبلاگ من خوش آمدید********* خدایا مرا ببخش / مرا فهمی ده تا فرامین وحکمت هایت را درک کنم/ و مرا فرصتی دیگر برای بهتر بودن ده تا دستهاو زبان تو شوم . آمین یا رب العالمین


عضو شوید


نام کاربری
رمز عبور

فراموشی رمز عبور؟

عضویت سریع

نام کاربری
رمز عبور
تکرار رمز
ایمیل
کد تصویری
براي اطلاع از آپيدت شدن وبلاگ در خبرنامه وبلاگ عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود