امروز در جامعه ، مجامع پژوهشی و تحقیقاتی و در رسانهها ، بحث در باره حجاب ، فلسفه آن و ضرورت احیاء فرهنگ عفاف مطرح است.
هنگامی که خداوند انسان را در دو جنس مرد و زن آفرید ، به هر نیم موهبتهایی بخشید و آن دو را نسبت به دیگری نیازمند نمود. در آفرینش زن از "لطافت" برخوردار گردید و مرد از "ضخامت"!
زن "ریحانه" شد تا گلی مکمّل مرد باشد! زن رکن "جلال" شد و مرد عنصر "کمال" و هر دو مایهی آرامش در زندگی اند!
زن جلوهی "احساس" است و مرد نماد "اقتدار"!
به زن "حیا و عفت" ارزانی شد و به مرد "غیرت و تعصب" و هر یک بنوبه خود از محبت، عشق، دلدادگی، وفاداری، زیبا دوستی و پاکدامنی سهمی برده اند!
"جلوه گری" زن از سوئی و میل و "عصیانگری" مرد از سوی دیگر سبب گردید تا هر یک بسهم خود حجابی را رعایت کند. پس حجاب فقط اختصاص به زن ندارد.
بر مرد "حجابِ نگاه" و بر زن "حجابِ نگار" لازم شد!
از مرد خواسته شد که "توجّه" و خیرگی بدور باشد و از زن خواسته شد از "تبرّج" و خود نمائی به دور باشد!
حجاب ، زن را در "صدف" قرار میدهد و مرد را نیازمند تلاش برای رسیدن به "هدف" از اینرو زن "مطلوب" شد و مرد "طالب"
و اکنون باید هرکدام جایگاه "ارزشی" خود را حفظ کنند تا "لرزشی" در بنای بشری پدید نیاید!
********به وبلاگ من خوش آمدید*********
خدایا مرا ببخش / مرا فهمی ده تا فرامین وحکمت هایت را درک کنم/ و مرا فرصتی دیگر برای بهتر بودن ده تا دستهاو زبان تو شوم .
آمین یا رب العالمین